Orfisme

Orfisme of Orphisme (Grieks: Ὀρφικά) is ’n stel godsdienstige leerstellings en praktyke^[2] wat ontstaan het in die Antieke Griekse en Hellenistiese wêreld,^[3] sowel as onder die Thraciërs.^[4] Dit word verbind met vermeende geskrifte deur die mitiese digter Orfeus, wat na Hades (die onderwêreld) gegaan en teruggekeer het. Orfiste het ook Persefone aanbid wat elke jaar vir ’n seisoen na Hades gegaan en dan teruggekeer het, asook Dionisos of Bacchus (wat ook na Hades gegaan en teruggekeer het).

Orfeus was na bewering ook verantwoordelik vir die Dionisiese misterieë, ’n stel rituele om ’n mens van inhibisies te bevry sodat die individu na ’n natuurlike toestand kon terugkeer,^[5] en die Orfiese Gesange. Gedigte met duidelik Orfiese denkrigtings is teruggespoor na die 6de eeu v.C.^[6] en graffiti uit die 5de eeu v.C. verwys blykbaar na Orfiste.^[7]

1. ↑ "Attributed to the Painter of London E 497: Bell-krater (24.97.30) – Heilbrunn Timeline of Art History – The Metropolitan Museum of Art". metmuseum.org (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Januarie 2020.
2. ↑ Sexuality in Greek and Roman Culture (Ancient Cultures) deur Marilyn B. Skinner, 2005, bl. 135
3. ↑ Three Faces of God by David L. Miller, 2005, Back Matter
4. ↑ History of Humanity: From the seventh century B.C.E. to the seventh century C.E. Routledge reference, Siegfried J. de Laet, UNESCO, 1996, ISBN 92-3-102812-X, bl. 182–183.
5. ↑ Pseudo Apollodorus), Library and Epitome, 1.3.2
6. ↑ Ferguson, Everett. Backgrounds of Early Christianity. 2003, bl. 162
7. ↑ W.K.C. Guthrie, The Greeks & Their Gods (Beacon, 1954), bl. 322; Kirk, Raven & Schofield, The Presocratic Philosophers (Cambridge, 1983, 2de uitg.), ble. 21, 30–31, 33